Sóley Sóley

Jæja þá er ég búin að fara í hina árlegu sumarferð í Sveitabúðina Sóley. Sveitabúðin Sóley er við bæinn Tungu í Gaulverjabæjarhreppi. Í gamla bílskúrnum við íbúðarhúsið er  búið að koma upp lítilli búð, að danskri fyrirmynd.  Þangað fara vinkonur mínar nokkrum sinnum á ári til að verlsa eitthvað fallegt, nóg er af því.  Í gær vorum við 6 sem lögðum í langferð í langferðarbíl.  Komum við á Selfossi í voða fallegri búð sem heitir Snúður og Snælda.  Upp í bíl aftur og austur til Sóleyjar.  Sóley tók á móti okkur á hlaðinu, hafði átt von á okkur.  Þegar við vorum búnar  með stutta yfirferð kom Björgvin maðurinn hennar með léttar veitingar, það er ekki að spyrja að því.  Við versluðum eitthvað smálegt og fengum auðvitað afbragðs þjónustu. Á heimleið er vaninn að stoppa og seðja sárasta hungrið og stefna tekin á Þrastarlund, þar var nú ekkert spennandi í boði fyrir dömur eins og okkur, aðeins kótelettur og sveittir hamborgarar og nú voru góð ráð dýr.  Af því að við vorum ekkert svo svangar tókum við smá útúrdúr og fórum að Álftavatni. Þar hafði ein okkar dvalið lengi sem barn og vildi endilega sýna okkur litla húsið hennar ömmu Díu.  Þarna langt inn í kjarri fundum við þetta litla gamla hús sem lítið sem ekkert hafði verið breytt síðan fyrir stríð ef ég man rétt.  Víð kíktum á gluggana og það mátti heyra upphrópanir eins oh, vá og æði.  Rétt hjá var lítil sandvík og þurfti Lilla aðeins að bleyta tærnar eins og hún gerði þegar hún var minni.  Nú vorum við svangar og leitin hélt áfram.  Ég ætla ekkert að segja ykkur hvar við enduðum því ég mæli ekkert sérstaklega með þeim stað.  En ég mæli með ferð í Sveitabúðin Sóley ef þið hafið gaman að fallegum hlutum og skemmtilegu framtaki.

Lifið heil

Rósa í sumarfríi

 

Dagurinn runninn upp.....

......sem búið er að bíða eftir í heilt ár.  Unglingurinn er farinn.  Það var reyndar hann sem er búinn að bíða í heilt ár ekki ég.  Í dag fór hann til Spánar með félögum sínum í fótboltanum að taka þátt í Costa Blanca cup.    Búið er að safna í heilt ár og láta sig dreyma mikið lengur.  Loksins komið að þessu.  Mikið held ég að þetta verði skemmtileg ferð en erfitt verður að spila fótbolta í þessum hita og hann sem er með innbyggt termo án kælingar í kroppnum á sér.

Minnihluti í meirihluta

Eins og þið vitið sem lesið hafa bloggið mitt þá hef ég áhuga á menntamálum og les gjarnan fundargerðir Menntaráðs Reykjavíkur.  Nú bíð ég spennt efir því hvað var rætt á fundinum í dag.  En  þá voru fulltrúar minnihlutans í menntaráði Reykjavíkur  í meirihluta á fundi ráðsins.Margrét Sverrisdóttir varaborgarfulltrúi og nefndarmaður í menntaráði vildi kenna slæmum starfsanda í meirihlutanum um þessa slöku mætingu.  Ekki er ég viss um það sé rétt  þótt freistandi sé að trúa því.  En ef svo er þá finnst mér þetta vera óvirðing við málaflokkinn og kjósendur.  Hitt er kannski réttara að nefndarmenn hafi einfaldlega verið í fríum, júlí er enn aðal sumarleyfismánuðurinn. En Það eru jú varanefndarmenn og vonandi hefur ekki gleymst að hringja í þá. En svo er spurning hvort ekki hafi mátt gefa sumarfrí í þessu eins og öðru.  Hvað var rætt veit ég ekki en fundargerðin kemur vonandi næstu daga. Júlíus Vífill Ingvarsson, formaður menntaráðs, og Marta Guðjónsdóttir mættu á fundinn fyrir meirihlutann.Oddný Sturludóttir, Helga Björg Ragnarsdóttir og Margrét Sverrisdóttir sátu fundinn fyrir minnihlutann.

Lifið heil

Rósa í minni.......

Nýtt líf

Þegar unglingurinn var farinn í vinnu í morgun þá ákvað ég að skríða aftur upp í, hef ekki gert þetta lengi.  Um 9:02 vaknaði ég við  hljóð úr símanum á náttborðinu. Sms frá Önnu vinkonu minni sem sagði mér að komið væri að fæðingu.  Ég hentist á fætur, í sturtu, tannburstaði mig og var komin til hennar um kl. 9:20.  Þá voru 2 hvolpar fæddir.  Sá fyrsti hafði fæðst um 4:30 og því miður dáinn. Það var merkilegt hvernig tíkin tók því. Hún tók hana í kjaftinn og fór með hana út, þar sem hún gróf hana í holu sem hún hafði grafið daginn áður.  Næsti hvolpur kom um 8:30 og átti hún hann úti á grasi.  Þegar ég kom var Snotra orðin þreytt og virtist eiga erfitt með þetta allt.  Um 12:10 kom svo þriðji hvolpurinn og fæddi hún hann líka úti á grasi, ég ætla að eiga hann, finnst ég eiga eitthvað í honum. Um 13:40 kom sá fjórði án þess að við yrðum þess varar.  Eftir það biðum við nokkuð lengi og áttum von á einum í viðbót en ekki var hann komin þegar ég yfirgaf yfirsetuna um kl. 17:20.  Þetta var gaman og ný upplifun fyrir mig, ég hef ekkert séð fæðast síðan ég var í skólaferðalagi í 5.bekk, en þá sá ég kálf fæðast á Hvammi.  Mínar fæðingar eru ekki taldar með ég horfði ekki á þær.  Þetta er alltaf jafn mikið undur.

Lifið heil

Rósa yfirsetukona 

Litla stúlkan með vettlingana

Að vera boðin eða ekki í afmæli er stór mál.  Margir foreldrafundir hafa farið í það á liðnum árum að ræða um reglur í þessu sambandi, hverjum á að bjóða, hvað á að gefa osfrv. Fyrir mig er þetta einfalt, ef bjóða á öllum bekknum, drengjahópnum eða stúlknahópnum þá má dreifa boðsmiðum í skólanum.  Af hverju ætti skólinn að vera vettvangur til dreifinga. Er ekki bara fínt að mamma eða pabbi fari með barninu og afhendi miðana eða hringi í viðkomandi foreldra, þannig myndast tengsl sem eru mikilvæg.  Auðvitað eiga foreldra að standa vörð um að enginn sé skilinn út undan á hátíðarstundum.  Margir foreldra útbúa síðan boðskort og láta afmælisbarnið fara með í skólann, barnið tekur  miðana flokkar þá sjálfur og afhendir þeim sem það langar að fá í afmælið.  Þau eru ung þegar þau byrjað á þessu. Sumum foreldrum finnst allt í lagi að skilja einn eða tvo út undan, þeir eru kannski leiðinlegir eða alltaf með læti. Þetta er sagan endalausa á hverju hausti og sumir eru bara heppnir að vera fæddir í júlí. En ein afmælissaga að lokum.  Þegar ég var 8 ára þá átti stelpa í mínum bekk afmæli.  Ég var á þessum tíma afmælisfíkill. Mér var ekki boðið og það þoldi ég illa.  Ég vildi helst komast í allar afmælisveislur og ég sat alltaf manna lengst.  Nú voru góð ráð dýr, hvað átti ég að taka til bragðs til þess að komast í veisluna.  Ég fór heim og spurði mömmu hvort ég ætti ekki að fara selja vettlinga fyrir ömmu, en það gerði ég stundum en bara tilneydd.  Mamma var hissa og glöð og sendi mig út með vettlinga í poka.  Ég fór beina leið heim til bekkjarsystur minnar og bankaði, mamma hennar kom til dyra og ég bauð vettlinga til sölu.  Hún var nú bara hissa á því að sjá mig þarna spurði mig hvort ég vildi ekki koma inn.  Ég lét ekki selja mér það 2svar, hentist heim skipti um föt, náði í 50 kall og í afmælið.

Til hamingju með daginn Sigrún

Lifið heil

Rósa afmælisfíkill 

Barnaafmæli veldur uppnámi í Svíþjóð

Ég er listakona!

Í gær þegar degi tók að halla gerði ég mér grein fyrir að listin fyrir sumarið væri ekki kominn upp á ísskáp. Ég er nefnilega listakona.  Ég geri lista yfir allt mögulegt. Ég skrifa lista yfir þær bækur sem ég les, yfir það sem ég ætla að versla í búðinni, hvað ég gef hverjum í jólagjöf, hvað ég ætla að gera í vinnunni í dag og svo mætti lengi telja.  Ég strika svo yfir jafnóðum og verki er lokið.  Ég byrjaði á þessu þegar ég var unglingur.  Ég man eitt árið gerði ég lista yfir allar þær bækur sem ég las frá 1. janúar til loks árs og urðu þær 370, verst þykir mér að hafa hent listanum.  Þegar skólasystur mínar byrjuðu að eiga börn upp úr 16 ára aldri þá skráði ég niður nafn móður, barns og ár.  Um daginn hitti ég svo eina þeirra sem átti barn um tvítugt og flutti út á land.  Hún var með ungum manni, þegar ég hafði heilsað henni sneri ég mér að unga manninum og sagði "þú hlýtur að vera Hlynur". Ég mundi að ég hefði skrifað það hjá mér fyrir 23 árum síðan. Þau litu á mig í forundran og héldu sitt. En listinn sem ég skrifa þegar ég fer í sumarfrí er eins á hverju ári, hann er hengdur upp á ísskáp og er þar nokkuð lengi.  Það versta við hann er að það er lítið strikað út af honum. Hér er listinn í ár:

• fara í garðinn (2svar)
• taka til í skápum
• fara í Sorpu (ef það verður farið í skápana
• klára peysuna ( það er tími til kominn, 6 ár síðan byrjað var)
• Steikja kleinur (ef það rignir)
• heimsækja GSM
• taka til í bílskúr
• ganga á Esjuna
• hjóla í bæinn
• skipuleggja næsta vetur
• halda boð

Það er kannski ekkert skrítið að ekki sé strikað yfir nema fátt á hverju sumri, hver nennir að eyða sumrinu í skápunum.

Lifið heil

Rósa 

Af hverju hefur áhugi á kennslu minnkað?

Þessi frétt vekur eflaust upp margar spurningar sem ekki náðist að svara.  Af hverju hefur áhugi á kennaramenntun dvínað og gaman væri að fá nýlega könnun á því hvert þeir kennarar fara eftir útskrift.  Fyrir mér er þetta mjög einfalt mál.  Áhugi á kennarastarfinu hefur minnkað því launin eru ekki nógu góð.  Þó lengingin í 5 ár hafi ekki tekið gildi þá er hún í umræðunni og margir hafa ákveðið að fara í annað því þau laun sem í boði  eru eftir fimm ára háskólanám eru ekki boðleg. Neikvæð umræða um kennara sem koma upp á hverju ári hafa líka áhrif á ákvörðun ungs fólks.  En það er annað sem gleymist. Margir kennarar hafa snúið til annarra starfa undafarin ár og er það aðallega tvennt sem kemur til.  Launin eins og fyrr segir og síðan álag. Kennarar finna fyrir meira álagi en var í kennslu fyrir 10 árum og fara í önnur störf því þeir geta einfaldlega ekki meira.  Þetta finnst mér vera áhyggjuefni.  Þetta þarf að skoða áður en við missum úr skólunum kennara á miðjum aldri vegna álags, því ekki koma svo margir í staðinn. Við missum einnig úr skólunum unga kennara eftir stuttan starfsferill því þeir þola illa álagið.  Nú er að hverfa af vinnumarkaði stór hópur kennara vegna aldurs, eftir eru kennarar á besta aldri sem reyna að lokka til sín nýútskrifaða og segja þeim hversu gefandi og skemmtilegt starfið sé sem það er þrátt fyrir ....... 

Í greininni  kemur fram að ágætlega hafi gengið að manna stöður grunnskólakennara í vor og síðustu spár hafi ekki bent til annars en að framboðið verði nægt.  Ef farið er inn á vef Menntasviðs eru þar auglýsingar um 50 kennarastöður í Reykjavík, eflaust er búið að ráða í nokkrar þeirra en hitt veit ég að aðrar voru ekki auglýstar.  Þannig að nú þegar skólastjórar eru að fara í sumarfrí þá vantar um 50 kennara í Reykjavík.  Kennararnir sem fóru í önnur störf hafa ekki skilað sér aftur þótt búið sé að semja og möguleikar á annarri vinnu færri. Ástandið í fyrrahaust var slæmt og veit ég að það verður betra á komandi haust en betra er ekki nóg, best er best. 

Ingibjörg til hamingju með daginn

Lifið heil

Rósa 

Minni áhugi á kennslu?

Guðrún Ósvífursdóttir

Til hamingju með daginn konur.  Í tilefni af deginum ákvað ég að athuga í Íslendingabók hvort einhver merk kona hafi verið formóðir mín eða skyld mér.  Í fljótu bragði datt mér fjögur nöfn í hug, Vigdís Finnboga en ekkert erum við skyldar svo ég ákvað að seilast lengra aftur í tímann. Þá komu upp nöfnin Auður djúpúgða Ketilsdóttir, Hallgerður Langbrók og Guðrún Ósvífursdóttir sem ég hef alltaf haldið svolítið upp. Hún er ein af stórbrotnustu persónum Íslendingasagnanna,kvenna vænst og allt það. Auðvitað er nú formóðir mín.  Gellir sonur hennar og Þorkels Eyjólfssonar var langalangalanga.........afi minn.  En ég er að hugsa um að hringja í Þorkel því þeir eru svo framsýnir þarna hjá Íslendingabók að þeir bjóða upp á símanúmer.  Það er eitt og annað sem mig langar til að vita. En svona lítur þetta út:

  

Guðrún Ósvífursdóttir		Þorkell Eyjólfsson
	970		[phone]

 

 

Gellir Þorkelsson	1009 - 1073
Þorgils Gellisson	1030 - 1074
Húnbogi Þorgilsson	1070
Snorri Húnbogason	1100 - 1170
Narfi Snorrason	1135 - 1202
Snorri Narfason	1175 - 1260
Narfi Snorrason	1210 - 1284
Snorri Narfason	1260 - 1332
Ormur Snorrason	1320 - 1401
Guðmundur Ormsson	1360 - 1388
Þorbjörg Guðmundsdóttir	1385 - 1431
Kristín Guðnadóttir	1410 - 1490
Páll Jónsson	1445 - 1496
Þorleifur Pálsson	1485 - 1558
Ásmundur Þorleifsson	1540 - 1588
Þorleifur "yngri" Ásmundsson	1570 - 1609
Jón "yngri" Þorleifsson	1600
Stefán Jónsson	1657
Guðmundur Stefánsson	1706 - 1782
Sigríður Guðmundsdóttir	1736 - 1811
Árni Eiríksson	1778 - 1862
Guðríður Árnadóttir	1807 - 1883
Björg Eyjólfsdóttir	1841 - 1897
Ágúst Jónsson	1877 - 1954
Sigmundur Kristinn Ágústsson	1905 - 1972
Hörður Sigmundsson	1940
Rósa Harðardóttir	1965

Ég læt ykkur vita ef ég næ sambandi

Lifið heil

Rósa

Morgunstund gefur......

...............aukna orku.  Já ég hendist á fætur 5:30 þrisvar í viku og fer í göngu.  Í morgun var veðrið yndislegt og það var ekkert erfitt að vakna.  Hvað er yndislegra en að ganga í fallegu umhverfi eins og er hér í dalnum okkar, hlusta á fuglasönginn og anda að sér fersku sumarlofti áður en allir aðrir fara af stað. Við erum orðnar 3 í gönguklúbbnum og veðrið er alltaf gott og mæting 100%.  Við uppskerum lengri dag og meiri orku.

Lifið heil

Rósa  

Beðmál við Brekkulæk

Í gærkvöldi var mér boðið í sérdeilis smart kokteilboð við Brekkulæk.  Þangað mættu um 15 konur á háum hælum og boðið var upp á Cosmó og smárétti.  Þegar búið var að dreypa á guðaveigunum þá stormaði öll hersingin í Laugarásbíó og þar hittum við vinkonur okkar frá New York, þær Carrie, Miröndu, Sam og Charlottu.  Það voru fagnaðarfundi enda langt síðan síðast.  Eitthvað hafa þær þroskast á þessum tíma og farnar að hugsa um aðra hluti en áður.  Lífið orðið alvarlegra, minna um áhættur og aðalatriðin önnur. Þær voru held ég að nálgast tilgang lífsins og búnar að átta sig á því að lífið snýst ekki bara um föt, kynlíf, kokteila og merkjavörur heldur um....ja sitt sýndist hverri. Hér eru mynd úr boðinu  og mynd af   nokkrum góðum á dyraþrepunum hjá aðalkonunni.