Skóli án aðgreiningar

Þorsteinn Sæberg skólastjóri í Árbæjarskóla gerði þjónustu við fötluð börn að umfjöllunarefni í ræðu sinni við skólaslit nú í vor. Þetta þótti tilefni til fréttar í Mogganum sem birtist mánudaginn 9. júní.   Þar segir hann réttilega að margra mánaða bið sé á barna og unglingageðdeild og jafnvel marga mánaða bið á Greiningarstöðina. Á meðan bíða þessi börn eftir aðstoð og greiningu í sínum skólum.  En hvað gerist eftir greiningu? Í mörgum tilfellum fá börn þá aðstoð og hjálp sem þau þurfa en í öðrum tilfellum ekki.  Skólinn er oft ekki í stakk búin til að vinna með þessum börnum.  Börn með miklar geðraskanir fá oft á tíðum ekki þá umgjörð sem þau þurfa því hin almenna kennara skortir þekkingu og tíma til að sinna þeim. Við höfum heyrt það undanfarin ár að greiningum hafi fjölgað og langir biðlistar hafi myndast. Í greininni segir hann ennfremur að hann sé  mikill talsmaður skóla án aðgreiningar og fagnar þeirri stefnu mjög. Auðvitað gerir hann það.  Hvað skólastjóri gerir það ekki.  Þetta er stefna skólayfirvalda í Reykjavík og skólastjórar þurfa að vera talsmenn hennar. Stefnan er góð og vonandi geta allir sem koma að skólamálum í borginni verið sammála henni en því miður er ekki nóg að hafa góða stefnu ef ekki gengur vel að fylgja henni eftir.  Til þess þarf meiri pening og meiri sérþekkingu.  Erfitt er að ráða þroskaþjálfa til starfa og sálfræðiþjónusta innan skólanna er allt of lítil.  Stuðningur við kennara sem er allir að vilja gerðir er of lítill til þess að sinna þessum nemendum svo vel sé. Af þessu skapast hægur bati og oft meiri einkenni en ella þannig að skólagangan getur verið gloppótt.  Þetta þarf að laga hið fyrsta svo öllum börnum líði vel í skólanum það er forsenda náms.

http://www.mbl.is/mm/gagnasafn/grein.html?radnr=1220736

Lifið heil

Rósa

Draumar eiga að rætast

Litli bróðir minn sagði við stóra bróður að allir ættu að eiga sér drauma, en það væri ekki nóg heldur ættu við að láta þá rætast.  Stóri bróðir tók hann á orðinu og fór og keypti sér mótorhjól. En mér datt þetta í hug í gærkvöldi þegar ég kom heim eftir helgarferð til Kaupmannahafnar.  Þangað fór ég með foreldrum mínum.  Pabbi sagði  þegar ég skilaði þeim heim þreyttum en glöðum að þetta hafi verið góð ferð og 50 ára draumur mömmu hafi ræst. Foreldrar mína hafa ekki ferðast mikið og mamma fór í sína fyrstu utanlandsferð eftir sextugt.  Þegar hún var unglingur þá bjó föðursystir hennar í Köben þar sem hún var ráðskona hjá Stefáni Jóhanni sendiherra og heyrði hún skemmtilegar sögur frá borginni.  Ég vissi af þessum draumi og ákvað í vor að láta hann verða að veruleika og það tókst.  Við fórum í þessa stuttu en skemmtilegu ferð, fengum sól og hita allan tímann.  Skoðuðum alla borgina, gengum tugi kílómetra og fórum í siglingu.  Við borðuðum á hundgömlum veitingastöðum og drukkum öl, skoðuðum kastala og postulín. Draumurinn rættist og nú þarf mamma að finna sér nýjan draum.

Lifið heil

Rósa rauða 

Lenging skólaársins....eitthvað merkilegt?

Jæja þá styttist í skólalok og þessi síðustu spor skólaársins er oft þung og erfið fyrir marga.  Misjafnt er hvernig skólar hafa unnið úr þessari lengingu.  Í mörgum skólum er komin nokkur reynsla á vorþema, sérstaklega í unglingadeildum.  Þá er vinna nemendur fjölbreytt verkefni og úrfærsla oft eftir þeirra áhuga og getu.  Sumir skólar hafa þróað útikennslu og leggja áherslu á umhverfismennt.  En því miður eru til skólar þar sem þessir dagar eru ekki nógu vel undirbúnir.  Nemendur mæta í skólann, skóladagurinn jafnvel "skertur" og ekkert sérstakt er á dagskrá.  Þetta getur nú farið með stóra og stæðilega drengi sem hafa fengið að sitja í sætinu allan veturinn og unnið á A4 blöð.  Þeir eiga pússuð hjól í skúrnum og góða gönguskó sem þá langaði að nota nú í vor en ekkert uppbyggilegt er í boði.  Ég var þeirrar skoðunar þegar skólaárið var lengt að byrjað hefði verið á vitlausum enda.  Fyrst hefði átt að endurmennta kennarar, síðan hefði átt að setja í þetta eyrarmerkta peninga sem nota ætti í ferðir og svo mátti skella lengingunni á.  Hvaða skólaritari, skólastjóri og kennari hefur ekki fengið svona upphringingu í maí."Heyrðu ég var að velta því fyrir mér hvort þið væruð að gera eitthvað merkilegt þessa seinustu daga, við erum búin að bóka sólarlandaferð?" Ég skil vel að enn sé hringt í suma skóla með svona spurningu því miður. 

Lifið heil

Rósa þreytta 

Verður sátt um skólastarfið?

Já þá hafa grunnskólakennarar samþykkt nýgerða kjarasamninga með miklum meirihluta.  Þetta kom mér á óvart.  Góð kjörsókn var og sögðu tæp 80% já en  aðeins um 18 % nei.  Ég þekki marga af þeim.  Þetta kemur á óvart þar sem stór hluti kennara er á miðjum aldri og sá hópur er að fá minnst út úr þessum samningi.  En kennarar eru nægjusamir og hógværir og vilja fyrir alla muni að skólastarf fari ekki úr böndunum og því sögðu þeir já.  Nema að nú sé verið að safna kröftum og undirbúa vel þá kjarasamninga sem verða gerðið að ári, ákveðin kænska ef svo er.  Á komandi hausti munu því kennarar sem áður unnu hjá Glitni koma hlaupandi, færri komast að en vilja, skólarnir verða fullmannaðir með sælum kennurum á súperlaunum. Til hamingju Ísland!!

Lifð heil

Rósa vongóða 

Grunnskólakennarar samþykktu samning

Býflugur og helvíti

Ég er bókaormur og elska að lesa.  Er svo heppin að vera í leshring með núverandi og fyrrverandi vinnufélögum.  Við höfum hist lítið í vetur vegna anna en hittumst í kvöld.  Byrjuðum á því að fara á Santa María, mexíkanskan veitingarstað við Laugarveginn og fá okkur að borða.  Frábær staður, ódýr og maturinn góður.  Fékk mér Mole sósu eins og Hrannar mælti með.  Eftir það fórum við í Mál og Menningu og drukkum kaffi. Og þá hófst spjallið.  Tvær bækur lágu undir í kvöld, Leyndardómur býflugnanna eftir Sue Monk Kidd.  Og síðari bókin var jólagjöfin í ár Himnaríki og helvíti. eftir Jón Kalmann Stefánsson.  Sitt sýndist hverjum og það er svo gaman.  Flestir höfðu gaman að þeirri fyrrnefndu en færri að hinni.  Vorum samt sammála um að hún væri vel skrifuð, algjört konfekt en okkur þykir víst ekki öllum sömu bitarnir góðir.  Á öllum góðum bókmenntakvöldum er upplestur og það var líka hjá okkur.  Skólastjórinn las eftirminnilegan kafla úr Himnaríki sem ég læt fylgja með hér:

        Bros Brynjólfs myrkvast aðeins þegar hann hugsar um Ólafíu.  Hún horfir stundum á hann með þessum stóru augum sínum sem minna á augu í döprum hesti, ..................................................................Brynjólfur er aftur orðinn dapur, heldur áfram ráfi sínu, ranglar um gamla hverfið, dapur yfir lífi sínu, að a hafa ekki lengur ánægju af því að snerta Ólafíu, það er ekki vegna þess að þungu brjóstin hennar hafi misst fyllingu sína, ekki vegna þess að líkami hennar virðist hafa gránað, nei, það er eitthvað allt annað, hann veit bara ekki hvað það er og óvissan er eyðandi afl. Stundum verður hans beinlínis reiður þegar döpur hestaaugun elta hann um litlu íbúðina...................(JKL 2007 bls: 175-176)

Reynum að missa ekki ánægjuna og láta óvissuna taka völdin, það er kúnst.

Þessa bók verður að lesa hægt til þess að finna  og njóta bestu konfektmolanna.

Lifið heil

Rósa

p.s næstu bækur sem lesnar verða eru Kona fer til læknis og Kuðungakrabbarnir. 

Illa lyktandi

Þetta þykir mér heldur loðið allt saman. Ekki þarf að auglýsa því um tímabundna ráðningu er að ræða en upphaflega átti ráðningin að vera út kosningartímabilið.  Föst yfirvinna sem nemur mánaðarlaunum kennara, ásamt nefndarstörfum.  Þetta er reiknað á 860.000. Gaman verður að sjá starfslýsinguna.  Hvaða ábyrgð fylgir þessu starfi, hver eru markmiðið með því, hverju á þetta að skila....... Vitið þið hvað skólastjóri í 600 barna skóla er með í laun og hve mikið hann fær greitt fyrir yfirvinnu?

Lifið heil

Rósa  

„Ráðning í samræmi við reglur Reykjavíkurborgar"

Dönskukennsla í Stykkishólmi

Þeir í Stykkishólmi tóku vel á móti danska prinsinum með fánum og fínheitum.  Að venju tóku skólabörn þátt í móttökunni.  Öll hersingin fór í grunnskólann þar sem þau gáfu sig á tal við  nemendur.  Nemendur sem höfðu lært dönsku fengu að láta ljós sitt skína og það verður að segjast eins og er að þeir eru með aðrar áherslur en ég í dönskukennslunni.

http://vefmidlar.visir.is/VefTV/?channelID=STOD2&programID=d93d6ddc-f3df-4c27-90e2-28d49738f306&mediaSourceID=3c08d032-c0fe-4994-a2c6-52c95a8c4675&mediaClipID=16d2bc43-feb6-4392-976d-c0f46d22b208

Lifið heil

Hættum að kaupa gamalt brauð á fullu verði!

Íslendingar eru slæmir neytendur.  Við látum bjóða okkur allt og erum treg að mótmæla.  Þetta vita kaupmenn og nýta sér, verða feitir af því.  Tökum brauð sem dæmi.  Gríðarlega mikið er selt af brauði í stórmörkuðum, samlokubrauði í pokum.  Það er lítið hvítt plaststykki sem lokar pokanum og á því stendur síðasti söludagur.  Ef brauðið er nýtt þá er síðasti söludagur eftir fjóra daga.  En oft eru tveggja daga gömul brauð í hillunum og við örkum inn setjum gömul brauð í körfurnar, rúllum þeim að kassanum og borgum fullu verði.  Við borgum sama verð fyrir tveggja og þriggja daga gömul brauð og ný. Þetta nær auðvitað engri átt.  Ég skoða dagsetninguna og ef brauðið er ekki nýtt þá fer það ekki í mína körfu. Tökum höndum saman og byrjum á brauðinu, ekki kaupa gamalt brauð á fullu verði.

Lifið heil

Rósa  

Ég ætla að minnka við mig

Geir er aðalkallinn og við verðum að trúa honum og treysta.  Hans lífsmottó verður okkar eða hvað.  Nú bendir hann okkur á að gott sé að minnka við okkur og draga úr bensíneyðslu.  Hann bendir einnig á að   gott  sé að halda að sér höndum í fjárfestingum.  Já vonandi sýnir hann gott fordæmi og gerir þetta líka, þá á ég ekki við bara heima hjá þeim Ingu Jónu heldur á stóra heimilinu sem við eigum  öll hlut í.  En ég veit ekki hvort að hann gerir sér grein fyrir því að stór hluti af þjóðinni hefur verið að spara í fleiri ár.  Ég man nú bara ekki eftir mér öðruvísi en sísparandi, svo ég held því bara áfram án leiðbeininga frá Geira.

Lifið heil

Rósa ríka 

Fólk haldi að sér höndum í fjárfestingum

Grand Theft Auto

Heyrt hef ég að um eitt þúsund manns hafi gert sér ferð í Elko og BT í Skeifunni aðfaranótt þriðjudags til að festa kaup á tölvuleiknum Grand Theft Auto IV.  Boðið var upp á skemmtun og tilheyrandi. Leikurinn ku hafa fengið hæstu einkunn sem vitað er um og talið er að þetta sé besti leikur sem gerður hefur verið. Þetta þykja mér ekki ekki góðar fréttir. Ég átti spjall við nokkra nemendur mína um daginn, þeir voru að tala um að hittast eftir skóla og spila tölvuleiki. Ég spurði þá hvaða leikur væri nú skemmtilegastur og þeir voru ekki lengi að svara því.  Það var Grand Theft.  Leikur þessi er bannaður innan 18 og drengirnir eru 8 ára.  Þegar ég spurði þá um þetta þá sagði einn kotroskinn "hvað stóri bróðir minn á leikinn, ég fæ að spila hjá honum". Stóri bróðir er 12.  Í sumum tilfellum vissu foreldrana af þessu en ekki í örðum, þeir spiluðu leikinn nefnilega að heiman.  Ég vona því að þessir 1000 leikir hafi verið keyptir af fullorðnum fyrir fullorðna. 

Lifið heil

Rósa rjómaterta