Eftir langan dag lentum við loks í Riga í Lettlandi mánudaginn 1. mars og þar beið okkar fríður hópur kennara.  Við upp í rútu og leiðin lá til Jelgave, fjórðu stærstu borgar Lettlands sem er um 40 km frá Riga.  Klukkan var um 6 þannig að allt var í myrkri og við sáum lítið á leiðinni.  Hótelið okkar er rétt við borgarmörkin, íþróttahótel með keilusal og íshokkísvelli.  Þetta er svona meira eins og farfuglaheimili en hótel, með engum mínibar eða hárblásara.  Eftir að hafa skellt töskum upp á herbergi var farið í mat, þriggja rétta matur salat, snitsel og búðingur, heitt hvítvín og svo í koju.  í dag þriðjudag þá vöknuðum við spræk klukkan 7  og í morgunmat, eitt egg og smá skinka, Jóhanna mín Ingimars hefði verið sátt. Svo upp í bus og í skólann. F´Fórum á sal og hlustuðum á frábæran skólakór, sáum dans og heyrðum píanóleik og einsöng.  En hér velja krakkarnir  eða foreldrar þeirra í hvernig bekk börnin eiga að vera frá því í 1. bekk.  Þau geta valið að vera í dansbekk eða í íþróttabekk og þá er hægt að velja keilu, sund eða skauta.  Þá  tók við heimsókn í tíma og við Þuríður byrjuðum á því að fara í tíma í 1. bekk þar sem verið var að vinna þemavinnu um árstíðirnar.  Þetta var mjög skemmtilegt, kennarinn var virkur allan tímann og gaf nemendum allt sem hún átti.  Hún var með innlögn, deildi verkefnum, spurði spurninga, lét þau vinna í hópum, var með samlestur á texta sem nemandi hafði skrifa og hún varpaði upp á gagnvika töflu af bókvarpa. (En bókvarpar og gagnvirkar töflur eru í 12 kennslustofum hér), braut upp kennslustundina með leik, var með framsögn og allt gekk upp.  Eftir þetta var kaffi hjá okkur fyllt horn og möndlukaka, Takið endilega eftir því hvað við borðum mikið hér.  Eftir kaffi fórum við Svanur í tæknitíma en það var einhver misskilningur hjá okkur því þetta var svona samþætt verkefni þar sem 4 námsgreinar eru samþættar, stærðfræði, móðurmál, samfélagsfræði og náttúrfræði.  Þau voru að vinna með hafið og kennarinn studdist með kennsluleiðbeiningar í samþættingu þessara námsgreina.  

Hádegismaturinn var framreiddur í skólanum og að þessu sinni fengum við snitsel með súrum gúrkum og uppstúf.  Búðingur í eftirmat.  Eftir hádegið var farið í heimsókn í Höll Jelgave.  Byrjað var að byggja þessa höll árið 1738 og þá sem heimili Hertogans af Kúrland og var meistarastykki rússneska arkitektsins Rastrelli. Þessi höll er stærsta minnismerki um arkitektúr í Eystrasaltsríkjunum. Við sáum þarna litið safn, fórum í kjallarann sem geymir gamlar líkkistur og  búninga.  Við enduðum á því að heyra kynningu á landbúnaðarháskólanum í Jelgave sem nú er staðsettur í skólanum. 

Eftir þetta fórum við aftur upp í skóla.  Þar hittum við aðstoðarborgarstjórann og hann sagði okkur allt sem við þurfum að vita um Jelgave. Eins og áður sagði er þetta fjórða stærsta borg Lettlands og hér búa um 66.000 manns.  Hér eru 27 skólastofnanir, grunnskólar, leiksólar, unglingaskólar og listaskóla.  Þeir leggja mikið upp úr menntun og hafa undanfarið fjárfest í menntun eins og Finnar.  Hér leggja þeir áherslu á íþróttir og listgreinar og geta nemendur valið og fengið það metið inn í skólann.  Hér mæta margir nemendur á íþróttaæfingu kl. 8 og svo í skóla þar á eftir en heima á Ísland þurfa margir krakka sem eru farnir að æfa á miklu krafti að mæta á æfingar kl. 6 og svo í skólann kl. 8. 

Eftir að hafa farið á kaffihús og fengið tertusneið, snittur og ávexti var frjáls tími til að skoða sig um í bænum.  Við Millý, Mollý og Mandý og Svanur auðvitað  fórum í Moll.  Ekki var það spennandi eyðsla á tíma, ekkert sem freistaði og um kl. 18 sóttu bílsjórinn okkur.  Við fengum svo 15 mín til að gera okkur klár í kvöldmat.  Við borðuðum aftur á hótelinu, að þessu sinni svínakjöt í eplasósu og ís í eftirmat ásamt heitu hvítvíni. Ég er búin að fatta af hverju hvítvínið er heitt. Það er svo við drekkum minna.  Eftir matinn þá var stóra stundin runnin upp. Keilukeppni milli landanna.  Þetta var snilld. Við mössuðum þetta auðvitað, bara best.  

Lifið heil

Rósa 

Jæja þá erum við komnar til þessa frábæru borg.  Komum hingað í gær eftir 10 tíma ferðalag í gengum Frankfurt.  Það var vel tekið á móti okkur og vorum við keyrðar heim á hótel.  Hótelið er á besta stað í borginni.  Bara rétt hjá öllu.  En ekkert sérstakt hótel.  Frekar lítið og óvistlegt og enginn er ísskápurinn.  Ekki líkaði öllum morgunverðurinn en hann samanstendur af litum brauðbitum og sultu.  Veðrið hefur verið gott í dag en í gær þegar við komum rigndi mikið og eftir að hafa farið út að borða vorum við frekar kaldar og blautar.  Í dag höfum við skoðað staðhætti og kíkt í eins og tvær búðir.  Erum svo á leið í boð hér upp á sjöttu hæð þar sem allur hópurinn hittist.  Þetta er allt sama fólkið og í nóvember, svona að mestu  en nokkrir nýir hafa slegist í hópinn.  Á morgun á svo að hjóla. En segi ykkur meira frá því seinna og set inn einhverjar myndir.

kv

Rósa

Já það er gott að vera komin heim því þar er best.  Ferðin var löng, skemmtileg, erfið og lærdómsrík.  Það sem við sjáum alltaf þegar við förum til útlanda í skólaheimsóknir er það hvað við erum að gera góða hluti hér heima, við verðum að vera ánægð með það sem við erum að gera og kunna að meta þann aðbúnað sem við búum við.  Við sáum margar spennandi hluti og margt var það sem kom okkur á óvart.  Í þessum skóla í Portúgal sem við dvöldum sem mest voru nemendur á aldrinum 10 til 15 ára bæði fatlaðir og ófatlaðir.  Á sýningunni í upphafi heimsóknarinnar var búið að koma fyrir lítilli vefmyndavél því einn nemandi skólans var mikið veikur heima, var rúmliggjandi með súrefni.  Hann fékk að fylgjast með þessum merka atburði þ.e að svona margir gestir frá ýmsum löndum væru í heimsókn.  Þetta fannst mér ákaflega fallegt og þarf ekki mikla fyrirhöfn.  Annað sem við tókum eftir sem fékk okkur til að hugsa var efnisnotkun.  Verkgreinarnar voru kenndar saman þ.e. myndlist, textíl og smíði.  Ekki var til neinn peningur til efniskaup og þurftu kennararnir að finna leiðir til þess að endurvinna.  Börnin notuðu ávaxtakassa úr tré sem efni í smíðagripi.  Þetta mundu við ekki bjóða upp á en þarna eru slegnar tvær flugur, búnir til fallegir hlutir og endurvinnsla kennd ásamt þeirri hugsun að bera virðingu fyrir umhverfi sínu og verðmætum. Nú á tímum þrenginga þurfum við að staldra við og skoða verðmæti.

Lifið heil

Rósa glaða

Jæja þá ætla ég að segja ykkur aðeins frá þessari skemmtilegu ferð.  Héðan frá Portúgal er allt gott að frétta.  Við höfum kynnst mörgum skemmtilegum kennurum frá Portúgal, Ítalíu, Litháen, Eistlandi og ekki síst frá Tyrklandi.  Mest allur tími okkur fer í að bíða, bíða eftir hinu og þessu.  En oft höfum við þurft að bíða eftir Tyrkjunum því þeir þurfa að biðja nokkrum sinnum á dag og þá er allt sett á hold.  Skólinn sem við erum í samstafi við hér í Fundao er fyrir börn á aldrinum 10 til 15 ára, síðan tekur leikskólinn þátt í þessu líka og þar eru börn á aldrinum 3 til 6 ára.  Þegar ég skrifa þetta er ég stödd á fundi þar sem við eigum að kynna skólana okkar.  Það sem kemur okkur mest á óvart er hve margir tala ekki ensku.  Hér eru nokkrir í þessu verkefni sem eru algjörlega ótalandi á ensku.  Fyrir þá sem ekki þekkja þetta verkefni þá áttum við að koma með 5 brúður að heiman.  Brúðustrákinn Jón sem ætlar að ferðast um Evrópu og hitta nýja vini.  Við létum nemendur í 6. Og 7. Bekk búa til þessar brúður  sem við ætlum að gefa þessum þátttakendum.  Einhverjir hafa misskilið leiðbeiningar stjórnandans og vildu ekki gefa okkur eða komu aðeins með eina.  Það voru bara við og stjórnandinn sem gáfum brúður.

Það er margt sem kemur á óvart í þessum kynningum hinna.  Nú er sá Tyrkneski að kynna og hann er enskukennari við einkaskóla.  Skólinn er svakalega vel búinn, þetta er eins og 5 stjörnu hótel enda virðast þeir geta hækkað skólagjöld eftir þörfum. Skólagjöldin eru rúmlega 500.000 á ári sem er mikið miðað við að kennarinn er með 140.000 á mánuði miðað við núverandi gengi evrunnar.  Þeir eru alltaf með 4 til 5 nemendur sem eru á skólastyrk og koma frá fátækum heimilum.  Þeir eru með dýragarð í skólanum með fjölda dýra.  Þeir enduðu kynninguna sína á því að gefa okkur gjafir eins og fána og gúmmelaði. 

Eins og ég sagði hér að framan áttum við að koma með kynningu um  skólann okkar, glærukynningu.  Einhverjir hinna misskildu þetta og hér sitjum við á landkynningum.  Við gerðum auðvitað eins og okkur var sagt og gerðum einfalda skólakynningu.  Við vitum hvað margir búa í Tyrklandi, hvernig skólinn þróaðist í Eistlandi og hvernig grænar grundir Litháen  eru.

Það sem kom okkur á óvart  hjá þeim frá Litháen var að í skólanum þeirra eru starfrækt brúðuleikhús og hefur verið það í 11 ár.  Þau taka þátt í samkeppnum og sýna víða. Kennararnir í skólanum sjá um lengda viðveru og þar eru starfræktir margir klúbbar. 

Ítalirnir eru yndislegir, lifandi og tala með öllum líkamanum.  Þeir kenna í gagnfræðaskóla í miðborg Flórens í gömlu hús frá nítjándu öld.  Brúðurnar þeirra voru bara tuskudúkkur sem þau vildu ekki gefa okkur hinum.  Mikið er lagt upp úr bóklegu námi og verkgreinar ekki hátt skrifaðar sem kom mér á óvart.

Í þessum Portúgalska skóla eru haldnar, lestrarkeppnir, ritgerðarkeppnir, tungumálakeppnir, stafsetningarkeppni.  Þeir eru með einn bekk fyrir fatlaða nemendur sem við áttum að fá að heimsækja en ekki vannst tími til þess.  Þau bökuðu hins vegar pönnukökur fyrir okkur en þau eru þau einu í skólanum sem fá að fara í heimilisfræði.

Í kaffitímanum gátum við smakkað á litlum kökum frá Portúgal, Tyrkirnir komu með hnetur og hlaup, Litháen kom með líkjör við vorum svo heppnar að hafa keypt nokkrar litlar Brennivínsflöskur og settum þær á borið og vöktu þær mikla lukku.

Meira á morgun

Lifið heil

Rósa

Í fyrramálið held ég til Portúgals ásamt þeim Hlíf og Jóhönnu Þórunni samstarfskonum mínum.  Við erum að fara á fund í sambandi við Comeníusarverkefni sem við tökum þátt í.  Verkefni ber yfirskriftina Johnny and his seven friends.  Fundurinn verður haldin í Fundao sem er lítil borg í miðju landinu.  Við byrjum á því að fljúga til London og síðan til Lissabon.  Ég ætla mér að senda inn fréttir hér á vefnum ykkur hinum til fróðleiks og upplýsingar.  Segja ykkur hvað við sjáum merkilegt og hvernig gengur. 

Þangað til getið þið lesið um verkefnið á þessum tengli. 

Lifið heil

Rósa rúsína